ក្រសួងកសិកម្មរបស់ប្រទេសជប៉ុនបានចាប់ផ្តើមគម្រោងមួយដើម្បីបង្កើនតំរូវការបច្ចេកវិជ្ជា
កសិកម្មនៅប្រទេសឥណ្ឌា តាមរយៈការបង្កើតទីវាលសាកល្បងនៅទីនោះ
ដើម្បីបង្ហាញពីការប្រើប្រាស់ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនូវផលិតផលគីមីជីវៈគីមីជីវៈជីគីមី
និងទិន្នផលខ្ពស់ដល់កសិករក្នុងតំបន់។
កន្លែងធ្វើតេស្តនេះនឹងត្រូវបានគេដាក់នៅជិត Ahmedabad នៅ Gujarat ភាគខាងលិចនៃប្រទេសឥណ្ឌាជាតំបន់មួយដែលការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចកំពុងដំណើរការ។ ក្រសួងកសិកម្មនឹងបង្ហាញបច្ចេកទេសកសិកម្មជប៉ុនតាមរយៈការធ្វើជាដៃគូជាមួយអង្គការ
ក្រៅរដ្ឋាភិបាលក្នុងស្រុក។
បច្ចេកវិជ្ជាទាំងនេះមានគោលបំណងបង្កើនផលិតកម្មត្រសក់ប៉េងប៉ោះនិងបន្លែស្លឹក។ កាលពីដើមខែនេះក្រុមហ៊ុនចំនួន 24 បានចូលរួមសន្និសីទមូលដ្ឋានស្តីពីគម្រោងនេះ។ ការដាំដុះនឹងចាប់ផ្តើមនៅដើមខែតុលាបន្ទាប់ពីក្រុមហ៊ុនដែលបានចូលរួមត្រូវបានបញ្ចប់។ ក្រសួងកសិកម្មកំពុងធ្វើការស្រាវជ្រាវលើបរិយាកាសអាជីវកម្មរបស់ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍
ប៉ុន្តែនេះគឺជាលើកដំបូងហើយដែលបានផ្តួចផ្តើមកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរួមគ្នាជាមួយវិស័យ
ឯកជនដើម្បីទាញយកតម្រូវការថ្មីនិងពង្រីកបណ្តាញលក់។
ក្រុមហ៊ុនដែលចូលរួមនឹងត្រូវបានស្នើសុំឱ្យចូលរួមចំណែកលើវត្ថុធាតុដើមនិងគ្រឿងម៉ាស៊ីន
សម្រាប់ធ្វើតេស្ត។ ការចូលរួមរបស់ពួកគេនៅក្នុងគម្រោងនេះគួរតែជួយ
ដល់កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ពួកគេក្នុងការលក់គ្រាប់ពូជសំណាបនិងម៉ាស៊ីនកសិកម្
មនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា។ ពួកគេនឹងត្រូវបានស្នើឱ្យផ្ដល់ដំបូន្មាននិងថែទាំតាមការចាំបាច់ដើម្បីឱ្យកសិករក្នុងតំបន់
អាចរៀនប្រើគ្រាប់ពូជនិងម៉ាស៊ីនកសិកម្មបានត្រឹមត្រូវ។
ក្រុមហ៊ុនកសិកម្មរបស់ប្រទេសជប៉ុនបានឈានចូលដល់ប្រទេសឥណ្ឌាក្នុងវិស័យកសិកម្
មកសិកម្មគ្រាប់ពូជនិងជី។ ប៉ុន្តែដោយសារតែពួកគេផ្សព្វផ្សាយអាជីវកម្មរបស់ខ្លួនដាច់ដោយឡែកបញ្ហាបានកើតឡើង
ដូចជាគ្រាប់មិនត្រូវបានគ្រប់គ្រងបានល្អឬម៉ាស៊ីនប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាខ្ពស់មិន
ត្រូវបានប្រើត្រឹមត្រូវ។ ក្រសួងកសិកម្មសង្ឃឹមថាការបង្កើតគម្រោងដឹកនាំដោយរដ្ឋាភិបាលដែលក្រុមហ៊ុនកសិកម្
មអាចចូលរួមជាមួយគ្នានឹងជួយក្រុមហ៊ុនជប៉ុនក្នុងការជំរុញផលិតផលរបស់ខ្លួន។
ប្រទេសឥណ្ឌាគឺជាប្រទេសផលិតអង្ករស្រូវសាលីនិងខ្ទឹមបារាំងធំជាងគេបំផុតរបស់ពិភពលោក។ ប៉ុន្តែវាបានធ្លាក់ចុះនៅពីក្រោយការណែនាំអំពីម៉ាស៊ីនកសិកម្មនិងបច្ចេកវិទ្យាប្រព័ន្ធធារាសាស្ត្រ
ដែលជាលទ្ធផលមានគម្លាតយ៉ាងធំធេងនៃផលិតភាពនិងទិន្នផលនៅក្នុងប្រទេស។ ការស្ទង់មតិរបស់ក្រសួងកសិកម្មបង្ហាញថាជីមានប្រសិទ្ធភាពមិនត្រូវបានប្រើប្រាស់យ៉ាង
ទូលំទូលាយឬត្រឹមត្រូវទេ។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរម៉ាស៊ីនកសិកម្មដែលផលិតដោយក្រុមហ៊ុនជប៉ុនដែលមានលក្ខណៈតូចចង្អៀត
គឺមានប្រជាប្រិយភាពនៅប្រទេសឥណ្ឌាព្រោះពួកគេសមស្របនឹងវាលស្រែតូចៗនៅទីនោះ។
ក្រសួងកសិកម្មឥណ្ឌូណេស៊ីព្យាករថាទីផ្សារនេះនឹងកើនឡើង 120 ភាគរយដល់ 104 ពាន់ពាន់លានយ៉េនក្នុងឆ្នាំ 2030 ដោយសារកំណើនប្រជាជននិងសេដ្ឋកិច្ច។ ការព្យាករលម្អិតបន្ថែមទៀតរួមមានផ្សារស្បៀងអាហារថ្មីដើម្បីលោតពី 36 ពាន់ពាន់លានយ៉េនដល់ 80 ពាន់ពាន់លានយ៉េននិងទីផ្សារស្បៀងអាហារដែលកែច្នៃពី 8 ពាន់ពាន់លានយ៉េនដល់ 19 ពាន់ពាន់លានយ៉េនក្នុងរយៈពេលដូចគ្នា។
កសិកម្មនៅប្រទេសឥណ្ឌា តាមរយៈការបង្កើតទីវាលសាកល្បងនៅទីនោះ
ដើម្បីបង្ហាញពីការប្រើប្រាស់ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនូវផលិតផលគីមីជីវៈគីមីជីវៈជីគីមី
និងទិន្នផលខ្ពស់ដល់កសិករក្នុងតំបន់។
កន្លែងធ្វើតេស្តនេះនឹងត្រូវបានគេដាក់នៅជិត Ahmedabad នៅ Gujarat ភាគខាងលិចនៃប្រទេសឥណ្ឌាជាតំបន់មួយដែលការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចកំពុងដំណើរការ។ ក្រសួងកសិកម្មនឹងបង្ហាញបច្ចេកទេសកសិកម្មជប៉ុនតាមរយៈការធ្វើជាដៃគូជាមួយអង្គការ
ក្រៅរដ្ឋាភិបាលក្នុងស្រុក។
បច្ចេកវិជ្ជាទាំងនេះមានគោលបំណងបង្កើនផលិតកម្មត្រសក់ប៉េងប៉ោះនិងបន្លែស្លឹក។ កាលពីដើមខែនេះក្រុមហ៊ុនចំនួន 24 បានចូលរួមសន្និសីទមូលដ្ឋានស្តីពីគម្រោងនេះ។ ការដាំដុះនឹងចាប់ផ្តើមនៅដើមខែតុលាបន្ទាប់ពីក្រុមហ៊ុនដែលបានចូលរួមត្រូវបានបញ្ចប់។ ក្រសួងកសិកម្មកំពុងធ្វើការស្រាវជ្រាវលើបរិយាកាសអាជីវកម្មរបស់ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍
ប៉ុន្តែនេះគឺជាលើកដំបូងហើយដែលបានផ្តួចផ្តើមកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរួមគ្នាជាមួយវិស័យ
ឯកជនដើម្បីទាញយកតម្រូវការថ្មីនិងពង្រីកបណ្តាញលក់។
ក្រុមហ៊ុនដែលចូលរួមនឹងត្រូវបានស្នើសុំឱ្យចូលរួមចំណែកលើវត្ថុធាតុដើមនិងគ្រឿងម៉ាស៊ីន
សម្រាប់ធ្វើតេស្ត។ ការចូលរួមរបស់ពួកគេនៅក្នុងគម្រោងនេះគួរតែជួយ
ដល់កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ពួកគេក្នុងការលក់គ្រាប់ពូជសំណាបនិងម៉ាស៊ីនកសិកម្
មនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា។ ពួកគេនឹងត្រូវបានស្នើឱ្យផ្ដល់ដំបូន្មាននិងថែទាំតាមការចាំបាច់ដើម្បីឱ្យកសិករក្នុងតំបន់
អាចរៀនប្រើគ្រាប់ពូជនិងម៉ាស៊ីនកសិកម្មបានត្រឹមត្រូវ។
ក្រុមហ៊ុនកសិកម្មរបស់ប្រទេសជប៉ុនបានឈានចូលដល់ប្រទេសឥណ្ឌាក្នុងវិស័យកសិកម្
មកសិកម្មគ្រាប់ពូជនិងជី។ ប៉ុន្តែដោយសារតែពួកគេផ្សព្វផ្សាយអាជីវកម្មរបស់ខ្លួនដាច់ដោយឡែកបញ្ហាបានកើតឡើង
ដូចជាគ្រាប់មិនត្រូវបានគ្រប់គ្រងបានល្អឬម៉ាស៊ីនប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាខ្ពស់មិន
ត្រូវបានប្រើត្រឹមត្រូវ។ ក្រសួងកសិកម្មសង្ឃឹមថាការបង្កើតគម្រោងដឹកនាំដោយរដ្ឋាភិបាលដែលក្រុមហ៊ុនកសិកម្
មអាចចូលរួមជាមួយគ្នានឹងជួយក្រុមហ៊ុនជប៉ុនក្នុងការជំរុញផលិតផលរបស់ខ្លួន។
ប្រទេសឥណ្ឌាគឺជាប្រទេសផលិតអង្ករស្រូវសាលីនិងខ្ទឹមបារាំងធំជាងគេបំផុតរបស់ពិភពលោក។ ប៉ុន្តែវាបានធ្លាក់ចុះនៅពីក្រោយការណែនាំអំពីម៉ាស៊ីនកសិកម្មនិងបច្ចេកវិទ្យាប្រព័ន្ធធារាសាស្ត្រ
ដែលជាលទ្ធផលមានគម្លាតយ៉ាងធំធេងនៃផលិតភាពនិងទិន្នផលនៅក្នុងប្រទេស។ ការស្ទង់មតិរបស់ក្រសួងកសិកម្មបង្ហាញថាជីមានប្រសិទ្ធភាពមិនត្រូវបានប្រើប្រាស់យ៉ាង
ទូលំទូលាយឬត្រឹមត្រូវទេ។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរម៉ាស៊ីនកសិកម្មដែលផលិតដោយក្រុមហ៊ុនជប៉ុនដែលមានលក្ខណៈតូចចង្អៀត
គឺមានប្រជាប្រិយភាពនៅប្រទេសឥណ្ឌាព្រោះពួកគេសមស្របនឹងវាលស្រែតូចៗនៅទីនោះ។
ក្រសួងកសិកម្មឥណ្ឌូណេស៊ីព្យាករថាទីផ្សារនេះនឹងកើនឡើង 120 ភាគរយដល់ 104 ពាន់ពាន់លានយ៉េនក្នុងឆ្នាំ 2030 ដោយសារកំណើនប្រជាជននិងសេដ្ឋកិច្ច។ ការព្យាករលម្អិតបន្ថែមទៀតរួមមានផ្សារស្បៀងអាហារថ្មីដើម្បីលោតពី 36 ពាន់ពាន់លានយ៉េនដល់ 80 ពាន់ពាន់លានយ៉េននិងទីផ្សារស្បៀងអាហារដែលកែច្នៃពី 8 ពាន់ពាន់លានយ៉េនដល់ 19 ពាន់ពាន់លានយ៉េនក្នុងរយៈពេលដូចគ្នា។
No comments:
Post a Comment